- καλιμενίδες
- Οικογένεια της υφομοταξίας των τριλοβιτών, οι αντιπρόσωποι της οποίας έζησαν στις θάλασσες του σιλουρίου και του δεβονίου (παλαιοζωικός αιώνας) σε ολόκληρη τη Γη, γεγονός που αποδεικνύει ότι ήταν ικανοί να ζήσουν σε οποιεσδήποτε συνθήκες περιβάλλοντος. Το κεφάλι τους ήταν φαρδύ, με πεπλατυσμένη και λοβωτή κορυφή. Τα μάτια τους, μικρά και έμμισχα, χρησίμευαν ως περισκόπιο (περισκοπικοί οφθαλμοί) όταν το ζώο βυθιζόταν στο νερό· ο θώρακας σχηματιζόταν από 13 τμήματα, πιο σπάνια από 11 ή 12· το πυγίδιο ήταν μικρό. Από τα κυριότερα γένη υπήρξαν ο συνχομαλόνωτος, που βρέθηκε σε στρώματα του κατώτερου ορδοβίσιου της Ευρώπης, της βόρειας Αφρικής, της Νότιας Αμερικής, της Μυανμάρ και της Κίνας, ο καλιμένης του ορδοβίσιου και ο βλουμένμπαχος του γοτλάνδιου.
Το απολιθωμένο είδος Βlumenbachi της οικογένειας των καλιμενιδών.
Dictionary of Greek. 2013.